Eser Topal Yazıyor...

15 Temmuz 2016    15 Temmuz akşamı televizyon köprü üzerinde asker ve tankları gösterdiğinde, o görüntü bana direk darbeyi hatırlattı. Hal bu ki bu zamana kadar hiç darbe görmemiştim. Önce pek ihtimal vermedim. Eşime de terörist saldırısı ihbarıdır önlem almışlardır dedim. Kendim de öyle olduğunu umdum. Kısa zaman da gelen haberler ile darbe olduğunu ve olayın ciddiyetinin farkına vardım. Hemen üstümüzü giyinerek dışarı çıkmaya hazırlandık ve devlet liderlerinin tv de konuşacaklarını öğrendik, bekledik. İlk önce Başbakan'ın ardından Cumhurbaşkanımızın televizyona bağlanmasını gördük. Özellikle de Recep Tayyip Erdoğan'ın bağlanış ve konuşma şekli beni tedirgin etti. Kendimizi sokağa attık. Dışarıya çıktığım da her ev den birilerinin sokağa çıktığını gördüm. Hep beraber bize en yakın olmasından ötürü Sütlüce Ak Parti İstanbul İl Başkanlığına yürüdük. Yürürken camilerden uyarılar ve salalar okunuyordu, bu da neden sokağa çıktığımızı daha anlamlı hale getirmişti. Binanın önüne

AŞK Tabi ki size sevginin yada aşkın tanımını yapmayacağım. Zaten istesem de yapamam. Benim bahsetmek istediklerim kimi neden sevdiğimiz, kime neden aşık olduğumuz ve yanlışlıklarım yada yanlışlıklarımız üzerine olacak. Çocuklara şaka maksatlı sürekli sorulan bir soru vardır, size de sorulmuştur ''en çok kimi seviyorsun bakalım? Babanı mı yoksa anneni mi?'' Çocuğu belki de ilk felsefi çıkmazına sokar bu soru. Komik tarafı ise anne baba da içten içe ''beni demeli'' diye düşünmesidir. :) Bu sorunun yetişkin birine sorulduğunu görmedim. Bunu şimdi ben size yapacağım müsaadenizle. Ve sizden kararınızı verip, yazının devamını öyle okumanızı rica ediyorum. Bu noktaya sizi yazının devamında tekrar getireceğim! Hayatınızda en çok kimi seviyorsunuz? Hayatınızda en çok kime aşık oldunuz? Yaşamınızdan vazgeçecek kadar sevdiğiniz bir şey var mı hayatınızda? Lütfen bunun cevabını verin ve okumaya devam edin. Ölümsüz aşk, sonsuz sevgi üzerine sanıyorum